Przewody zasilające Hiend-Audio Ziggy: Cheetah i PeaceMaker

Kilka tygodni temu zwrócił się do mnie z zapytaniem pewien konstruktor-hobbysta z Warszawy, czy nie chciałbym posłuchać jego przewodów zasilających. Początkowo pomyślałem, że to najpewniej jakieś kolejne domorosłe DIY, jakich dookoła wiele. Ale po obejrzeniu przesłanych zdjęć, zapoznaniu się z ogólną specyfikacją oraz opisem konstrukcji przewodów IEC uznałem, że są jak najbardziej warte uwagi. Dlaczego? Ponieważ mają bardzo nietypową budowę (jak na przewody zasilające), super solidną konstrukcję oraz, co też istotne, niezwykle intrygującą prezencję.

Póki co, pan Ziggy (na razie konstruktor pragnie zachować anonimowość, stąd pseudonim Ziggy), sprzedaje i dystrybuuje swoje kable wśród znajomych i ich znajomych, ale w planach jest założenie własnej firmy. Przewody to autorska, oryginalna produkcja i procesy samodzielnie opracowane przez pana Ziggy'iego W liście do mnie napisał, że jego przewody, gdyby je wprowadzić na rynek, powinny kosztować około 8 000 - 10 000 PLN za sztukę.

Kilka wrażeń ogólnych

Do testów otrzymałem trzy różne konstrukcje kabli IEC: dwa pojedyncze zintegrowane kable wielożyłowe

- Hiend-Audio Ziggy Cheetah (nazwa sugerująca szybkość)

- Hiend-Audio Ziggy PeaceMaker (nazwa sugerująca spokój) oraz 

- konstrukcję na bazie pojedynczego kabla wielożyłowego (bez nazwy).

Hiend-Audio Ziggy "Cheetah" to skrętka dwóch niezależnych przewodów, każdy wewnątrz swojego niezależnego czarnego poliestrowego oplotu. Na te dwa grube, skręcone przewody nałożone są na wierzchu (na oba przewody razem) i rozłożone równomiernie względem długości, trzy duże rdzenie ferrytowe. Po jednym tuż przy każdej z wtyczek, a trzeci w pośrodku długości kabla. Wtyki wyglądają na kopie Oyaide.

Hiend-Audio Ziggy "PeaceMaker" prezentuje się jak gruba skrętka dwóch niezależnych przewodów, każdy wewnątrz swojego niezależnego czarnego poliestrowego oplotu. W  tym kablu pod poliestrowym oplotem, przy każdej z wtyczek, znajdują się cztery rdzenie. Te rdzenie są nawleczone na indywidualne przewody. Czyli w sumie są tu aż cztery rdzenie: na każdym z dwóch przewodów, przy każdej z wtyczek. Te cztery rdzenie są schowane pod oplotem, ale są łatwo widoczne z racji na lokalne zgrubienia, jakie pod oplotem się tworzą w tych miejscach. Wygląda to trochę jak wąż trawiący swoje cztery ofiary połknięte w równych odcinkach czasowych. Wtyki to kopie Oyaide.

I na koniec konstrukcja na bazie pojedynczego kabla wielożyłowego. To pojedynczy zintegrowany kabel wielożyłowy, w pojedynczym oplocie. Jest to starsza produkcja pana Ziggiego, przysłana do mnie jako porównanie/punkt odniesienia dla dwóch pozostałych przewodów. Nie opisuję jego brzmienia, a traktuję jako tło.

Ze wstydem i pokorą muszę przyznać, że jeszcze jakieś pięć lat temu negowałem wpływ przewodów audio na brzmienie systemu hi-fi, a przynajmniej poddawałem to w wątpliwość. Wraz z upływem czasu związanym z bezustannym prowadzeniem niniejszego bloga, ciągłych odsłuchów i porównań sprzętowych, a także nieustannych zmian przewodów, powoli zacząłem zauważać, że kable mają dość istotne znaczenie na ostateczny dźwięk. Dziś nie mam względem tego żadnych wątpliwości. Owszem, nie wszystkie zmiany są istotnie słyszalne, nie zawsze są możliwe do jednoznacznego scharakteryzowania, czy opisania, ale na ogół „coś” w dźwięku (po wymianie jednych przewodów na drugie) dzieje się, dochodzi do skutku, następuje. Kilka razy zdarzyło mi się usłyszeć naprawdę tak duże różnice w brzmieniu, że aby uwierzyć własnym uszom, musiałem kilka razy dokonywać porównań. Podsumowując. Wpływ przewodów na brzmienie muzyki w systemie hi-fi jest niewątpliwy – i to niezależnie od rodzaju kabla. Czy jest to przewód głośnikowy, interkonekt, czy sieciowy.

   

Nauczony powyższym doświadczeniem, najpierw przewody Hiend Audio Ziggy poddałem procesowi wygrzewania podłączywszy je do wzmacniacza, gramofonu oraz DACa. Do testów właściwych zabrałem się dopiero po kilkunastu dniach, kiedy dźwięk kabli już "dojrzał". Oto ich rezultat.

Hiend-Audio Ziggy Cheetah to, najprościej pisząc, brzmienie otwarte, doświetlone, bogate i żyzne. Cechą charakterystyczną jest krystaliczna wręcz przezroczystość! To przezierność, która nie ujmuje z dźwięku niczego autentycznego, niczego nie przeinacza. To równocześnie lupa powiększająca i filtr cząsteczkowy. Akcelerator i odkrywca brzmienia. Ujawniacz detali i rozjaśniacz barw. Wprowadza do przekazu równowagę tonalną i wysoką dynamikę, ale czyni to w sposób naturalny - bezwysiłkowy. Bez napięć i bez stresu. Lekko i transparentnie. Płynnie, równo, bez zawirowań i spowolnień.

Dodatkowo, nie daje się zaobserwować zjawisko powiększania, czy pomniejszania instrumentów. Panuje pełna proporcja i harmonia. Instrumenty mają mocno i gęsto wypełniony środek. Są dobrze odseparowane od siebie oraz rozproszone po całej przestrzeni. Plany są widoczne, gradacja zachowana, pasma mają wyraźne krawędzie. Barwa nasycona, a dźwięczność doskonała.

Wydaje się, iż przewód Hiend-Audio Ziggy Cheetah najlepiej sprawdzi się do źródeł oraz do wzmacniaczy lampowych i hybrydowych. U mnie świetnie wkomponował się do wzmacniacza hybrydowego Pathos Classics One MKIII i mam silne wrażenie, że pozostanie z nim już na stałe.

Teraz czas na opis drugiego przewodu, czyli Hiend-Audio Ziggy PeaceMaker, który, zgodnie z nazwą, ma być takim „wprowadzającym pokój”. W zamierzeniu konstruktora przeznaczony do zbyt jaskrawych, wyostrzonych systemów. Kabel do spokojnego słuchania na sofie przy wieczornej lampce wina. I rzeczywiście, powyższy przewód ma nieco odmienną charakterystykę niż „Cheetah”. 

To niejako „zmiękczacz” brzmienia wprowadzający łagodność, aksamit i lekkie ocieplenie. Brzmienie zbyt natarczywe może zostać uspokojone, zbyt ostre krawędzie przystrzyżone, a wybujałe natężenie – wyważone i wypoziomowane. Nie chcę przez to napisać, że PeaceMaker zaciera, czy zamazuje dźwięk, bo tego oczywiście nie robi. Jego dobroczynny wpływ na brzmienie gdzie indziej ma środek. To niejako pogłębienie, miękkie uderzenie i naturalna płynność podparte urozmaiconą plastycznością oraz organiczną emocjonalnością. Dzięki temu brzmienie otrzymuje bardzo fizjologiczny wymiar, wspaniale analogowy charakter, wysubtelniały klimat i nastrój. Owszem, jest nieco „wolniejszy” niż Cheetah, ma mniejsze pogłębienie basu oraz krótsze wydłużanie pogłosów, ale za to ogólnie jest przyjemniejszy w odbiorze. Nie siecze detalami, a pozwala im istnieć na ciemnym tle; lekko ubarwia dźwięk, ale czyni to nienachalnie. Naturalnie i melodyjnie.

PeaceMaker najlepiej sprawdził się jako przewód zasilający wzmacniacze tranzystorowe (w tym i przedwzmacniacze gramofonowe). Na przykład mój Hegel H160, zabrzmiał bardziej bezpośrednio i naturalnie, ale równolegle bardziej życiowo; bardziej poetycko i muzykalnie. W taki sposób, że nagrania uzyskały więcej nasączenia, wypełnienia i lepsze dookreślenie, przy jednoczesnym braku niechcianego dosłodzenia i utwardzenia.

Ważna uwaga. Oba przewody wytwarzane przez Hiend-Audio Ziggy są przewodami z przedziału referencyjnego high-fidelity. Jestem pod wrażeniem ich pełnokrwistości brzmienia!

Ceny w Polsce nieustalone. Kontakt do konstruktora: zjj_wwa@hiend-audio.com